Natalia Pałczyńska

Urodzona w 1990 roku, studentka Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, absolwentka II Liceum Ogólnokształcącym w Gorzowie. Interesuje się biologią i chemią organiczną. Uwielbia rysować, pisać wiersze i zajadać rurki z kremem. Wiersze czyta i pisze odkąd nauczyła się czytać i pisać. Jej wiersze, jak mówi, rodzą się same. Przychodzą nawet w autobusie, czasem nawet na klasówkach... Nie wyobraża sobie, że mogłaby kiedyś przestać myśleć poezją. Jest ona dla niej czymś niezwykle ważnym: przenosi ją w inną, niż jej codzienna, rzeczywistość, dodaje skrzydeł. Z jej perspektywy ostrzej postrzega miejsca i ludzi. Jest laureatką turnieju poetyckiego Klubu Poetów Okrągłego Stołu w GDK „O kwiat paproci 2006”. Mieszka w Boleminie gm. Deszczno. W 2010 roku wydała książkę poetycką pod tytułem "Lekcja anatomii".

notatka prasowa

dzień z mozołem otwiera powieki wciska bladą twarz świtu
pomiędzy wiersze
wybucha
rozzłoconą kulą słońca
rozrywając sen na kawałki

bezimienna cisza
czai się w martwych pokojach
zapomnianych słowach
zdjęciach pokrytych zaspą kurzu

na wysokości istnienia
omiata świat z perspektyw
pozostawia skorupy
trzaskające pod stopami
i nieznośny
spokój puchnący w uszach

w zastraszającym tempie rośnie liczba samobójstw

*****
kalendarz
nie dość dba o siebie

przebity na wskroś

upływaniem czasu
gubi kartki
z tęsknoty otula się
anoreksją

upaćkany czernią dat
niemy więzień przestrzeni
opadłych snów
rozbitych uśmiechów
jutrzejszego teraz

umiera samotnie
papierową łzą między okładkami
pośród wiwatów i krzyku
na oczach
szczęśliwego nowego...